Nazwa forum

Dziewczątka moje kochane właśnie znalazłam w mojej bibliotece pedagogicznej polskie wydanie "Wychowanie przez sztukę" Myślę, że mogłaby nam ta polska wersja wiele ułatwić Póki co wiem, że biblioteka ma tą książkę w posiadaniu, zaraz zbiorę się i spróbuję podskoczyć i wypożyczyć

ekhmm, ciężki był to tekst, pewnie powinnam nanieść jeszcze sporo poprawek, jeśli to uczynię oczywiście podzielę się z wami poprawioną wersją Wrzucam wam na razie tak na szybko co udało mi się przetłumaczyć, bo wiem, ze każdy chciałby pójść do przodu Pozdrawiam dziewczynki


EDUKACJA PRZEZ SZTUKĘ NA ROZDROŻU
OBLICZA PRZYSZŁOŚCI.
Minęło 30 lat od kiedy napisano te słowa, trzydzieści lat minęło od śmierci Read'a. Trudno nie rozważać obecnych i przyszłych implikacji jego pomysłów w świecie, o którym Werner Hoffman napisał "przez anty sztukę i brak sztuki”. Sztuka jest przedmiotem różnego rodzaju presji, które osłabiają jej humanistyczną wzniosłą ekspresję i w konsekwencji nieco osłabiają samą ideę Wychowania przez sztukę lub ocalenia przez sztukę. Mówię „nieco”, ponieważ trwałe wartości sztuki przeszłości wciąż są szeroko rozpowszechnione. Mimo to wydaje się tracić w obliczu agresywnej konkurencji ze strony skomercjalizowanych mediów, które nie mają wartości humanistycznych i są przejawem zaniku wzniosłej wrażliwości, propagując chaos i aksjologiczne „nihilistyczne” wartości artystyczne. Na tym tle, występuje też kryzys idei kreatywności. Nadal istnieje jako wartość, atrybut ludzkiej natury, ale jej aksjologiczna słabość staje się coraz bardziej widoczna. Kreatywność, jak podmiotowość przeznaczona w niektórych nurtach współczesnej edukacji by nadać znaczenie edukacji człowieka, wydaje się jednostronna i kulawa, jeśli nie leży w kontekście humanistycznych, prospołecznych wartości.
Współczesny świat promuje tzw. „wartości”, które są uosobieniem potężnego nadczłowieka. Kult sukcesu i brutalnej siły zdaje się negować i ogłuszać wartości takie jak wrażliwość i empatia, które należą do mikro-światów delikatnych i wysublimowanych osób. Współczesność dysponuje ogromną liczbą różnych rodzajów sztuki i modeli życia. Co w dzisiejszym świecie oznacza wychowanie przez sztukę ? Czy koncepcja Herberta Read’a ma jakąkolwiek wartość edukacyjną , a jeśli tak , czym ona jest?
Należy powiedzieć, że był krytykowany w wielu sprawach . Z jednej strony, jest on oskarżony o romantyczną utopię i nie branie pod uwagę realiów współczesnego świata i współczesnej edukacji . Malcolm Ross zauważa, że dzisiejszy klimat nie sprzyja Read’owskiemu  demokratycznemu ideałowi, wierzącemu w ludzką naturę i wyrażane przez nią ekspresje.
Brytyjscy przedstawiciele ruchu wychowania przez sztukę twierdzą nawet, że w chwili obecnej dominuje tendencja do kształcenia zorientowanego zawodowo, podczas gdy tendencje aksjologiczne, w duchu bezinteresownej służby publicznej, wymierają . Tendencje zdają się potwierdzać artykuły opublikowane na łamach Journal of Art i Design Education.
Niemniej jednak, można iść dalej i spojrzeć na głębsze impresje? dokonane przez Read’a , mianowicie w jaki sposób jego książki, nie tylko wychowanie przez sztukę, stały się inspiracją dla bogactwa pomysłów.
Z tego koniecznego, selektywnego przeglądu obecnej sytuacji w światowych prądach wychowania przez sztukę, wyłania się szereg istotnych tendencji, pośrednio związanych z pomysłami Read’a. Pierwszy z nich odnosi się do koncepcji umiejętności wizualnej i jest, jak sądzę, bliska sugestiom Read’a na temat szczególnej roli języka wizualnego. Drugie źródło, wywodzi się z poglądów Read’a dotyczących wielokulturowych zasad sztuki i piękna, a objawia się w rozpowszechnieniu edukacji wielokulturowej. Wreszcie, po trzecie, być może najbliższe filozofii Read’a, odnosi się do koncepcji sztuki jako podstawy ogólnego rozwoju edukacji. Omówię te trzy tendencje krótko.
Read próbował definiować sztukę podczas wielu okazji, osobiście był skłonny do analizy sztuki w wąskim sensie, to znaczy  tzw. sztuki piękne lub wizualne. Zajmował się specyficzną naturą formy w  sztuce, interpretując formę podobnie jak Schiller (forma życia), łącząc ją z ekspresją i uczuciem, ale przede wszystkim z myśleniem symbolicznym, a opierając się na pracach psychoanalityków, szczególnie CG Jung i filozofów takich jak Suzanne Langer. Pogląd Read’a dotyczący tzw. języka uczuć, co odpowiada dynamice indywidualnego doświadczenia myśli i języka wizualnego, opracowanego w ten sposób, ponieważ w historii ludzkości, ‘ikona’ poprzedza ‘ideę’ lub dyskursywną myśl. Sztuka jest nośnikiem obrazu, a język jest nośnikiem idei. Ekspresywne możliwości sztuki są nieograniczone. Pod koniec lat osiemdziesiątych książka E.D. Hirsch’a pt. „Alfabetyzacja kulturalna- co każdy Amerykanin wiedzieć powinien” ,1987, w nowoczesnym kanonie kulturalnej, a szczególnie filozoficznej i literackiej edukacji, zrobiła ogromne wrażenie na literaturze amerykańskiej. Była następstwem Visual Literacy, która według mnie została zainspirowana twórczością Read’a, zwłaszcza książkami takimi jak „Formy rzeczy nieznanych”. Edukacja wizualna proponuje sposoby rozumienia zjawisk w sztuce wizualnej, w świecie i w mediach i daje wgląd w głębsze aspekty nauczania obrazowego realizmu, instrukcje jak czytać i interpretować obrazy i zapoznawać się z kontekstem kulturowym. Koncepcja ta ma swoje korzenie w psychoanalizie i społecznej współczesnej psychologii.
Edukacja wizualna odnosi się do szerokich kontekstów kulturowych współczesnego świata, do wielu tekstów kultury z całego świata, które są dostępne dla ludzi już dziś . Read przewidział ten kierunek badań i zainteresowania dydaktycznego w 1930 roku, podczas pracy nad "Znaczeniem sztuki" : "Grecka Afrodyta, bizantyjska Madonna i dziki idol z Nowej Gwinei i Wybrzeża Kości Słoniowej może nie jeden, a wszystkie należą do tego klasycznego pojęcia piękna. Ostatni przynajmniej, jeśli słowa mają jakieś dokładne znaczenie, musimy przyznać się, że unbeautiful czy brzydka  i jeszcze, czy piękna czy brzydka, wszystkie te obiekty mogą być zasadnie określane jako dzieła sztuki ".
Twierdzenia Read’a posiadają poważne implikacje dla edukacji wielokulturowej, bazują na dialogu między kulturami i pluralizmie wartości, co jest tak powszechne dzisiaj. Dyskusje drukowane na łamach " The Journal of Art and Design Education" przynosza wiele cennych wskazówek w tym zakresie, zwracając uwagę na potrzebę rozważenia zjawisk artystycznych z dwóch punktów widzenia: estetycznego ( jak "działa" ) i kontekstowego (jako produkty w określonym kontekście kulturowym ). To właśnie w tej wielokulturowej perspektywie, problem „projektu” staje się najważniejszym, praktyczne zakorzenienie sztuki w życiu społecznym, ma związek z potrzebami człowieka. Jak dobrze wiadomo, Read, w swojej książce „Sztuka i Przemysł” udowodnił, że w społeczeństwie przyszłości wszystkie działania i produkty ludzkie miałyby charakter estetyczny. Uważam, że rozwój współczesnego wzornictwa przemysłowego zawdzięcza wiele inspiracjom Read’a .
Nowe prądy pojawiają się w krajach anglosaskich, nie tyle „Wychowanie przez sztukę” jako „Edukacja artystyczna”, szczególnie wśród brytyjskich nauczycieli skupionych wokół czasopisma „ The Journal of Art and Design Education”(które po raz pierwszy pojawiło się w 1982 roku), kiedy inspiracją Read’a jest wniosek do twórczej analizy krytycznej i jednocześnie twórczej kontynuacji.
„The Journal of Aesthetic Education” publikowane w Chicago, Illinois, to kolejny dynamiczny ruch , zwłaszcza dzięki pracy redaktora profesora Ralph A. Smitha. Chciałabym zarekomendować jego ważną książkę zatytułowaną „General Knowledge and Arts Education”. Proponując nową, zaktualizowaną formę kształcenia ogólnego, połączonego z obecnością sztuki/sztuk, Smith udowadnia, że wychowanie przez sztukę/sztuki należy traktować bardziej w kategoriach edukacji humanistycznej niż w zakresie edukacji estetycznej, jedną z zasadniczych przesłanek sztuki, jest ogólna natura ludzka, zawierająca nie tylko słowną ekspresję( tak jak w przypadku literatury) ale również życiowe doświadczenie;  wzbogacając osobisty wymiar wiedzy, określonej jako "ukryta wiedza", bo prawdą jest, że wiemy więcej niż można wypowiedzieć . Sztuka nadaje kształt myślom i emocjom człowieka . Smith, związany przez wiele lat z działalnością w  INSEA, odwołuje się świadomie do prac Read’a , dodając pluralizm i aspekty wielokulturowości do jego punktu widzenia, wprowadzając kategorie pojęciowe takie jak makro- kultury i mikro- kultury do myślenia o kulturze z antropologicznego punktu widzenia. Smith znacznie wzbogaca tradycyjne myślenie o ogólnej ( humanistycznej ) edukacji, odsłaniając ograniczenia jednostronnego werbalizmu, na korzyść wzbudzania doświadczeń społecznych, moralnych i twórczych, ogarnięty wpływem estetycznej percepcji i aktywności artystycznej. Edukacja przez sztukę, mimo pewnego osłabienia tej idei,  jest kontynuowanym źródłem bogactwa w obliczu ewolucji współczesnego świata. W świetle filozofii Umberto Eco, na przykład, to byłaby edukacja prowadząca do przeżywania zjawisk estetycznych w praktyce zróżnicowania kulturowego, stymulowania krytycznego podejścia i postaw oraz poszukiwania ekspresji i komunikacji.
Tendencja ta jest systematycznie wzmacniana poprzez badania przeprowadzane przez różne grupy . Chociaż pojawiają się nowe terminy, intencja pozostaje wciąż ta sama. Edukacja wielokulturowa jest ostatecznie wychowaniem przez sztukę w perspektywie zróżnicowania kulturowego współczesnego świata. Sztuka okazuje się mieć duży potencjał edukacyjny, jest czynnikiem, który może wzmocnić tożsamość kulturową i otworzyć umysł, wzmocnić zdolności porozumiewawcze, zrozumieć różnicę i dialog. To były po prostu te intencje, które odnalazły głębszy wyraz w niedawnym raporcie UNESCO pt „Our Creative Diversity”. Edukacyjny wyraz tego dokumentu jest prosty : wskazuje na pojawienie się nowej świadomości kulturowej i uzasadnienie, w jaki sposób kultura kształtuje nasze myślenie, wyobraźnię i zachowanie. Raport twierdzi, że u podstaw multikulturalności leży wspólnota, która jest określona przez powszechnie obowiązujące zasady etyczne. Jest to wspólnota, która czyni możliwą otwartość na różnorodność kultur, dzięki poszanowaniu wszystkich kultur, tolerancyjnych wobec innych kultur i przyczyniając się do globalnej etyki?( does not make any sense)Patrząc w przyszłość, estetyczna utopia Herberta Read’a nabiera globalnych wymiarów .Pomnożona przez różnorodność kultury, wzmacnia wiarę w twórczą moc człowieka w służbie wartości uniwersalnych .

Ostatnio edytowany przez karolinaMrugacz (2014-02-15 21:50:36)

O ile pamiętam, to możemy korzystać z innych źródeł, prof. mówił, żebyśmy znalazły coś o Readzie i o Wojnar, może Ewelina Ty byś zawarła to we wprowadzeniu, bo w tym podrozdziale Personal look rzeczywiście nic takiego nie ma. Chodzi o to, żebyśmy przedstawiły grupie ideę edukacji przez sztukę, to są zajęcia wprowadzające w problematykę, mamy wyjaśnić, o co chodzi w education t. art. A na translatorium proponuję zapisać (też na slajdzie lub na kartkach do pracy zespołowej na przykład) fragmenty wypowiedzi Reada zamieszczone w tekście (są chyba 3) i poprosić grupę o przetłumaczenie na polski. Do tego słowniczek ważnych pojęć z tekstu, i nie wiem co jeszcze... Myślmy nad pytaniami do grupy, bo to miałyśmy wysłać grupie na maila, żeby nie było niezręcznej ciszy...
Moje pytanie sformułowałam tak:
Can art be really a rescue for contemporary man?
Albo:
H. Read said about himself: "I write as a poet rather than a scientist". What is your opinion: Are Read's theses possible to be accomplished or not? Why?
Pomóżcie zdecydować, która wersja jest lepsza... Mnie się wydaje, że ta pierwsza bardziej jasno precyzuje, o co chodzi. Albo może podać jedno i drugie?

na translatorium to już chyba nie trzeba prezentacji... wydawało mi się, że wystarczy jak damy mu to nasze tłumaczenie - trzeba je zebrać razem do worda i druknąć + to streszczenie po angielsku - no ewentualnie to można przeczytać grupie.
Rozmawiałam z Karolą i stwierdziła, że powinnam dać w tej prezentacji to co było w tym rozdziale bo w końcu taki nam dał no ale ok spróbuję coś jeszcze przemycić o tym Readzie

Pamiętam, jak prof. mówił, że możemy korzystać z innych źródeł. Na translatorium grupa ma pracować nad tekstem, więc trzeba dać jakieś fragmenty tekstu do tłumaczenia, zrobić słowniczek ważniejszych wyrazów. Tłumaczenie całości dajemy tylko Samorajowi, a zająć grupę na zajęciach trzeba jakoś. Dlatego zaproponowałam, żeby wrzucić na slajd lub wydrukować cytaty z Reada, które są w tekście i dać grupie do tłumaczenia, wybrałam też ze swojego fragmentu pojęcia, które uznałam za ważne. Prześlę zaraz Wam mailem: 1.moje propozycje na translatorium, 2. moją gadkę (co będę mówiła). Przyszło mi do głowy jeszcze jedno pytanie - jak Wam się spodoba, to proszę, napiszcie je jakoś po angielsku. Może te pytania umieściłybyśmy na ostatnim slajdzie? Moje pyt.: CO DZIŚ NAPRAWDĘ UWAŻA SIĘ ZA SZTUKĘ: "CLASSICAL BEAUTY" CZY WSPÓŁCZESNE WYTWORY RÓŻNYCH KULTUR? MOŻE JEDNO I DRUGIE? CO DLA WAS JEST PRAWDZIWĄ SZTUKĄ? CZY NP. POP ART TO SZTUKA?
Mam jeszcze 2 uwagi: proponuję wrzucić na początek fotki Wojnar i Reada (nawet tę samą, co ja wrzuciłam na swoim slajdzie), i druga do Karoliny: wydaje mi się, że tę Twoją część można byłoby trochę skrócić i nie wspominać o wszystkim (tego jest strasznie dużo), coś powycinać z tych slajdów, bo zanudzimy grupę (nie żebyśmy my były nudne, tylko szanowna pani Wojnar...).
Zaraz wydrukuję całe tłumaczenie i przyniosę w sobotę.

Na translatorium chodzi o to, żeby cała grupa pracowała nad doskonaleniem języka, uczyła się nowego słownictwa itp. A ja z kolei nie pamiętałam o tym streszczeniu (a propos, kto je napisze?? . I co myślicie o moich propozycjach z poprzedniego posta? Ja jeszcze jutro ewentualnie mogę coś zrobić, a piątek mam cały zajęty (jadę na pogrzeb i pewnie nie będę w stanie już nic zrobić po powrocie). W sobotę raczej będę na UW od rana (przychodzę na seminarium), w razie czego możemy się wtedy spotkać i coś jeszcze dokończyć.

Siostro, z Eweliną uzgodniłyśmy, że ja zrobię streszczenie po ang. Jeśli chodzi o moje slajdy, to ja już tak znienawidziłam ten tekst, że na prawdę nie mam już siły pracować nad skróceniem tego. Może jeszcze jutro coś pomyślę...